Als kind had ik er een grote hekel aan, die eindeloze zondagen. Niks leuks te doen (terwijl mijn ouders ons vaak genoeg meenamen naar zwemplassen en andere leuke activiteiten) en vriendinnetjes afwezig. Al met allerlei speelgoed gespeeld, buiten regenachtig en ja. Daar zat je dan als kind. Meestal vermaakte ik me prima, ook alleen, maar soms…. Als kind was ik een enorme lezer. Van Donald Duck en Tina, tot allerlei kinderboeken en series. Later verslond ik o.a. De stam van de Holenbeer en meer van die hele dikke pillen.

Lezen

Dat sloeg om toen we zelf kinderen kregen. Ik las alleen nog maar in de vakanties en bij hoge uitzondering als er een bijzonder boek was uitgekomen. Dan ging ik nog ’s nachts door om het uit te lezen. Toen Sjon ziek werd, was er simpelweg geen tijd om te lezen en pas de laatste maanden pak ik soms voorzichtig een boek. Het moet me wel echt boeien, ik heb ook boeken gehad, die me aanbevolen waren, dat ik na 3 pogingen dacht “Nee, dit wordt het echt niet voor mij”. Mijn moeder was daar heel goed in, het aanbevelen. En meestal had ze gelijk. Prachtige boeken ben ik door haar op het pad gekomen. Streekromans, maar ook mooie literaire werken. Favoriet van ons beiden waren Gait Jan en Annegien, een streekroman in het Overijssels. Geweldig, ik kan er nog om lachen.

Nu ligt er bij mijn bed een prachtig verhaal en ik verheug me erop om nog even voor ik ‘wegdoezel’ een paar bladzijden te verslinden.

Maar ik dwaal een beetje af van de eindeloze zondag. Vandaag is zo’n dag. Vanochtend op tijd op, want ik ging wandelen met onze oudste dochter en de allerliefste kleindochter. Aangezien zij nog een tussen-de-middag slaapje doet, waren we vroeg op de plek van bestemming. Een heerlijk rondje dorp en wat verder, wel over verharde wegen in verband met de buggy. We hebben gras en bloemetjes geplukt voor de kleine en ze was dolenthousiast. Overal ‘die’ en ‘die’. Na ons rondje op het terras van het plaatselijk café nog even wat gedronken en zij gingen terug voor het middagslaapje. Ik reed een prachtige route door het Drentse landschap terug naar huis. Daar bel ik onze jarige jongste zoon. Hij is met zijn vrouw op vakantie en ze genieten van de rust hoor ik.

De lunch klaargemaakt (lekkere zelfgemaakte tomatensoep) en de telefoon gaat. Onze middelste dochter, die een stapeltje Happinez’sen wil brengen. Altijd goed! Ik neem net mijn 2e hap als ze met haar man voor de deur staan. Een hele tas vol. Ik kan mijn geluk niet op. Korte artikelen leest tussendoor makkelijk weg en leuk altijd zulke cadeautjes!

Tuin

Ik besluit de voortuin aan te pakken, naast de slakken die alles opeten, is er wel veel onkruid (waarom pakken slakken dat nooit?). Bui regen. Dan maar eerst een ander klusje, ik wil nog (gezonde) muffins maken. Als die in de oven staan is de bui voorbij. Ik trek een andere broek aan, pak de hark en begin te wieden. Na ruim drie kwartier, dreigt het enorm in de lucht en ik heb zin in thee. Ik ruim de rommel op, bedenk me dat ik deel twee van de voortuin morgen afmaak en zet de hark weg. Thee en tot mijn verbazing trekt de bui over. Ik geniet in de achtertuin van wind, een piepklein zonnetje, een boekje en mijn twee katers. Ik maak een video voor de wijsheden en mijmer een poosje in de stoel. Heerlijk zo’n eindeloze zondag. Daar maak ik een blog van 😉.

Hoe beleef jij je (vrije) zondagen?